7 zasad reformacji protestanckiej, o których mówi nam "Wielki Bój":
1. Biblia i tylko Biblia łącznie z sobotą: "Słowo Boże jest jedyną prawdą i pewną regułą wszelkich nauk oraz życia. Nie może się mylić, ani kłamać. (str. oryg. 203)."Inny teolog oświadcza: „Do czasu śmierci Chrystusa nie uczyniono żadnych zmian tego dnia” i „jak daleko sięgają zapisy historyczne, nie ma żadnych dowodów, że apostołowie dali jakieś wyraźne polecenie zniesienia soboty, siódmego dnia tygodnia, a w jej miejsce święcenia pierwszego dnia”. — A. E. Waffle, The Lord»s Day 186-188.
Teolodzy rzymskokatoliccy przyznają, że zmiany soboty na niedzielę dokonał ich Kościół i oświadczają, że protestanci święcąc niedzielę uznają jego autorytet.( str. oryg. 448.2)
Teolodzy rzymskokatoliccy przyznają, że zmiany soboty na niedzielę dokonał ich Kościół i oświadczają, że protestanci święcąc niedzielę uznają jego autorytet.( str. oryg. 448.2)
2. Sumienie ponad władzą świecką: "Zawarte w tym słynnym proteście zasady (...) są istotą protestantyzmu. Występują one przeciwko dwom nadużyciom w sprawach wiary: ingerencji władz świeckich oraz samowolnej władzy Kościoła. Na miejsce władz świeckich protestantyzm stawia głos sumienia, a na miejsce widzialnego Kościoła — autorytet Słowa Bożego." str. oryg. 203.4)
3. Słowo Boże ponad słowem Kościoła: "Kościół rzymski przyznał prawo interpretowania Pisma świętego wyłącznie duchownym. Tym samym odebrał to prawo prostemu ludowi. Chociaż reformacja umożliwiła wszystkim dostęp do Pisma Świętego, to jednak owa zasada ustalona przez Kościół rzymski wstrzymuje wielu protestantów od osobistego badania Biblii. Nauczono ich, że mają przyjmować prawdy biblijne tak, jak je interpretuje Kościół. Tysiące ludzi boją się przyjąć cokolwiek — chociaż byłoby to jasno objawione w Biblii — co nie zgadzałoby się z zasadami wiary lub naukami podanymi przez Kościół." (str. oryg. 596.3)
4. Przyjmować już odkryte prawdy oraz pragnąć przyjąć jeszcze większe: "Gdy purytanie zostali zmuszeni do odłączenia się od Kościoła anglikańskiego, zawarli między sobą uroczyste przymierze, że jako wolny lud Pana będą „wspólnie kroczyć po wszystkich Jego drogach, które są znane lub które mają poznać w przyszłości”. — J. Brown, The Pilgrim Fathers 74. Był to prawdziwy duch reformy, istotna zasada protestantyzmu." (str. oryg. 291.3)
5. Głoszenie proroctw, opartych na Piśmie Świętym: "Ponieważ argumenty znajdujące się w proroctwach były nie do pokonania, przeciwnicy starali się odwieść ludzi od badania ich głosząc, że proroctwa te są zapieczętowane.Duchowni i świeccy oświadczyli, że proroctwa z Księgi Daniela i Apokalipsy Jana są niezrozumiałymi tajemnicami. Chrystus jednak odesłał swoich uczniów do słów proroka Daniela, które dotyczyły wydarzeń mających nastąpić w ich czasach, i powiedział: „Kto czyta, niechaj uważa”. Mateusza 24,25. Twierdzeniu, że Apokalipsa Jana jest tajemnicą, której nie da się zrozumieć, przeczy już sam jej tytuł: „Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać sługom swoim to, co ma się stać wkrótce (...). Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa i zachowują to, co w nim jest napisane, czas bowiem jest bliski”. Objawienie 1,1-3" (str. oryg. 340.2)
6. Prawdziwi protestanci rozumieją, że zbawienie nie przychodzi poprzez Kościół: "Apelując do zdrowego rozsądku, Wiklif przerwał śpiączkę ślepego posłuszeństwa rzymskim zasadom wiary. Uczył on podstawowych nauk protestantyzmu: zbawienia przez wiarę w Chrystusa i nieomylność jedynie Pisma Świętego." (str.oryg. 89)
7. W każdym narodzie ci, kto z całego serca wierzy Bogu - ci są prawdziwym ludem Bożym: "Posłowie biskupa przypomnieli członkom rady, że poza Kościołem nie ma zbawienia. Zwingli odpowiedział na to: „Niech to oskarżenie nie poruszy was. Fundamentem Kościoła jest ta sama Skała, ten sam Chrystus, który nadał Piotrowi jego imię, ponieważ ten wyznał Go w wierze. W każdym narodzie ktokolwiek wierzy z całego serca w Pana Jezusa, jest przyjęty przez Boga. I to jest właśnie prawdziwy Kościół, poza którym nikt nie może być zbawiony”. — D’Aubigné VIII, 11" (str. oryg. 181.1)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz