Serce! O sercu napisano i powiedziano wiele pięknych i prawdziwych rzeczy. Jakże różne bywają opisy naszych serc. są serc miękkie i twarde, zimne, letnie i gorące, odważne i lękliwe, gwałtowne i łagodne, chciwe i pożądliwe, stałe i lekkomyślne, pogodne i smutne, czyste i nieczyste, pełne i puste, kochające i nienawidzące. Któż zresztą wszystkie ich cechy wyliczy!
Czym jest nasze serce? Czy jest możliwe, aby dzisiaj w czasach rozwiniętej nauki i techniki serce ludzkie było tajemnicą?
Każdy wie, że serce jest centralnym narządem układu krążenia, bez którego życie nasze byłoby niemożliwe. Prawdą jest, że pod wpływem silnych wrażeń, przeżyć, zmęczenia, zmienia się rytm naszego serca. ale czy na tym kończy się jego rola? Oprócz tej bardzo ważnej funkcji, jakie spełnia ono w naszym organizmie,serce jest źródłem z którego wypływają nasze uczucia, popędy, myśli, słowa i uczynki. Jeszcze jest też siedliskiem religijnego życia człowieka i dlatego też Bóg domaga się serca naszego. "Synu mój, daj mi swoje serce...",czytamy w Przyp. Sal. 23;26. Serce nadaje kolorów i rumieńców naszemu życiu, decyduje o tym, jakie to życie jest. Pan Jezus powiedział: "Gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze" (Łuk.12;34). Nie to, co jest na zewnątrz, nie nasza powierzchowność, nie ręce nasze i to, co w nich mamy, nie rozum nawet, lecz serce.
"Człowiek patrzy na to co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce" ( 1Sam. 16;7). Mądry król Salomon powiada :"Jak w wodzie odbija się twarz, tak serce jest zwierciadłem człowieka "(Przyp. Sal.27;19).
Tak, w nim rodzą się nasze wzloty i upadki, z niego to powstają w ogromnej większości blaski i nędze życia .(3 Mojż. 19;17).
Pismo święte bardzo dużo miejsca poświęca naszemu sercu. niemal na wszystkich kartach Biblii ustawicznie o nim mówi i dbać każe: " Strzeżcie się, aby wasze serce nie dało się zwieść... " (5 Mojż.11;16)." Strzeż się aby nie powstała w twoim sercu niegodziwa myśl..."(5 Mojż.15;9).Uważaj aby "serce twoje nie stało się wyniosłe oraz abyś nie zapomniał Pana, Boga twego" (Przyp.Sal.3;1). "Obmyj ze zła swoje serce" (Jer.4;18). A król poeta, gdy ujrzał najboleśniejszą nędzę na ziemi, nędzę grzechu, błagalnie woła do Boga: " Serce czyste stwórz we mnie , Boże i ducha mocy odnów we wnętrznościach moich" (Psalm 51;12). Król Dawid prosi Boga o czyste serce, ponieważ serca ludzkie są skażone grzechem. "...Wielka jest złość człowieka na ziemi i wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe ...", czytamy o tym już w pierwszej księdze Pisma Świętego (1Mojż. 5;6). Kilka rozdziałów dalej Pan mówi : "... Myśli serca ludzkiego są złe od młodości jego" (5 Mojż. 8;21)." Z serca bowiem pochodzą złe myśli ..."(Mat.15;19).
Pan Jezus w kazaniu na górze głosił: "Błogosławieni czystego serca,albowiem oni Boga oglądać będą "(Mat.5;8).Oczyszczone przez Pana serce jest najpiękniejszym i najcenniejszym bogactwem, jakie może się mieścić w piersi człowieka. Tylko bowiem takie serce może dostąpić najwyższej łaski, jaką jest oglądanie Boga. Wspomnianemu już królowi Salomonowi, gdy miał objąć rządy w Izraelu, ukazał się we śnie Bóg i rzekł do niego: " Proś, co ci mam dać? ". A Salomon nie prosił ani o bogactwo, ani o sławę, ani o wytracanie wrogów, ani o długie dni życia, lecz o serce rozumne aby mógł mądrze rządzić lud i rozeznawać między tym co dobre, a co złe. I podobało się to Panu, i dał mu ponadto i to, o co nie prosił. Król Salomon sięgał wysoko.Mieć mądre i rozumne serce, o jakie prosił Salomon,. to wielki Boży dar.
" I cały świat pragnął oglądać Salomona, aby słuchać jego mądrości, Jaką Pan włożył w jego serce"( 1Król.10;24)" W sercu rozumnego mieszka mądrość ..."(Przyp.Sal.14;33).Znana jest nam historia życia Salomona. Jego wzloty i upadki. Gdyby przestrzegał rad Pana, które przekazał mu ojciec, czytamy w 1 Król.2;4 :" Jeżeli synowie twoi spełniać będą moje obowiązki i postępować wobec mnie wiernie z całego serca swego i z całej duszy swojej to nie braknie ci potomka na tronie Izraela". Salomon poszedł inną drogą . Kobiety, które posiadał, a było ich nie mało, omamiły jego serce. (1 Król.11;3).Eklezjastes w swojej księdze zanotował następujące słowa o sercu kobiety: "Odkryłem, że bardziej gorzką niż śmierć jest kobieta, której serce jest pułapką i siecią, a ręce więzami. Kto się Bogu podoba, ten ujdzie przed nią lecz kto grzeszy, tego ona usidli"(Kazn.Sal.7;26)." Gdy się zaś Salomon zestarzał, jego żony odwróciły jego serce do innych bogów tak, że jego serce nie było szczere wobec Pana, Boga jego..."(1Król.11;4).Konsekwencją tego było, że "...Rozgniewał się Pan na Salomona za to, że odwrócił serce swoje od Pana ..."(1Król.11;9).
Serce Salomona nie było napełnione dobrocią . Dobroć jest tam, gdzie jest Bóg, albowiem tylko Bóg jest dobry. I tylko w sercu,które uświęcił Bóg, może mieszkać dobroć. Gdzie ona gości, rodzi się miłość, wiara, nadzieja, wierność i cierpliwość, i inne owoce Ducha, które są najpiękniejszymi darami naszych serc. Salomon miał wiarę, ale brakło mu miłości i nadziei. Dlatego Ap. Paweł tak bardzo uwypukla i podkreśla największy dar naszego serca -miłość. "Teraz więc pozostaje wiara, nadzieja, miłość, te trzy, lecz z nich największa jest miłość" ( 1 Kor. 13;13). " A wnętrze każdego i serce jest niezbadane" -czytamy w Psalmie 64;7. I nic dziwnego, że nikt z ludzi nie może je poznać. "Pan uformował serce każdego z nas " (Ps.33;16), i jedynie On jest znawcą naszych serc i myśli. "Każda droga człowieka wydaje mu się prawa, lecz tym który bada serca, jest Pan"(Przyp.Sal.21;2). "Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne, i zepsute, któż może je poznać ?"(Jer.17;9). "Pan jedynie zna serca wszystkich synów ludzkich" (1Król. 8;39).
Prawie w nieskończoność można by wymieniać przykłady z Biblii, które mówią o naszym niepoznanym sercu .
W księdze Eklezjastesa znajdujemy ciekawą myśl : " ... Nawet wieczność włożył w ich serca, a jednak człowiek nie może pojąć dzieła , którego dokonał Bóg od początku do końca" (Kazn.Sal. 3;11). Choćbyśmy w nieskończoność badali nasze serca, to nigdy ich nie poznamy, albowiem..." Pan bada wszystkie sera i przenika wszystkie zamysły...(1kron.28;9). Ileż przeciwności jest wewnątrz naszego serca . Niejednokrotnie zastanawiamy się, jak to jest możliwe aby człowiek mógł kochać a zarazem nienawidzieć ,może budować, a zarazem burzyć i niszczyć, może być smutny, a zarazem wesoły i radosny, może być twardy jak diament (Zach.7;12), a zarazem uległy i miękki jak wosk (Ps.22;15),może przychodzić z pomocą i leczyć , a zarazem torturować i zabijać, może być wierny Bogu, a zarazem od niego odejść i zapomnieć. Zaprawdę niezbadana jest głębia serca ludzkiego.
Skoro jedynie Pan nasz zna nasze serca, bo je uformował i bada, dlatego najlepiej do Niego się udać, aby przez wiarę zamieszkał w naszych sercach ( Efez.3;17) i kierował nimi ku miłości Bożej i ku cierpliwości Chrystusowej ( 2Tes.3;5). Tylko jedynie Pan, Bóg nasz, może oczyścić nasze serca (Przyp.Sal. 20;9) I je odmienić, o czym wspomina prorok Ezechiel : " Wtedy Ja dam im nowe serce i nowego Ducha włożę do ich wnętrza, usunę z ciała serce kamienne i dam im serce mięsiste "(Ezech.11;19).
Jedynie taka transplantacja serca, której dokona Największy Lekarz, będzie bezpieczna i niekosztowna
( nie kosztem drugiego człowieka ), a co najważniejsze trwała i wieczna. To zapewni nam szczęśliwe życie w domu Pana na długie czasy(Ps.23;6).
Na temat serca i jego cech można pisać w nieskończoność. Posłuchajmy rady sługi Bożego, który doznał przemiany serca w czasie podróży do Damaszku. Z prześladowcy przemieniony został w naśladowcę Jezusa Chrystusa : " Przeto nie sądźcie przed czasem, dopóki nie przyjdzie Pan który ujawni to, co ukryte w ciemności i objawi zamysły serc, a wtedy każdy otrzyma pochwałę od Boga" (1Kor.4;5)." A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum , strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie !" (Fil.4;7).
Opracowano na podstawie Polonii Adwentystycznej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz