CZY MOŻEMY ZIDENTYFIKOWAĆ PRAWDZIWY WSPÓŁCZESNY KOŚCIÓŁ BOŻY

Lekcja 3 - CZY MOŻEMY ZIDENTYFIKOWAĆ PRAWDZIWY WSPÓŁCZESNY KOŚCIÓŁ BOŻY? Wprowadzenie W starożytnej Grecji powstał mit o ucieczce Tezeusza z labiryntu. Ten labirynt został zbudowany przez Dedala, architekta, a żaden człowiek, który wszedł do owego labiryntu, nie był w stanie wydostać się z niego. Tezeusz, młody bohater, wszedł do labiryntu, zabił straszliwego Minotaura, który przebywał we wnętrzu budowli, a następnie musiał znaleźć wyjście z pozornie niekończących się, zawiłych korytarzy. Na szczęście, przyjazna kreteńska dziewczyna, dała mu wcześniej kłębek srebrnej przędzy, który Tezeusz rozwijał, idąc przez labirynt. Z powrotem zwijana przędza zaprowadziła go wprost do wyjścia. Miliony sfrustrowanych ludzi znajdują się w nie mniej skomplikowanym labiryncie, widząc wokół siebie setki różnych wyznań religijnych, z których wszystkie uważają się za prawdziwy chrześcijański Kościół! Czy możemy znaleźć jakąś srebrną nić, która wyprowadzi nas z tego labiryntu? Bóg dał nam niezawodne wskazówki, które są dostępne dla wszystkich. Te wskazówki są zawarte w "słowie prorockim, jeszcze bardziej potwierdzonym". II Piotra 1,19: "Dobrze czynicie, trzymając się go niby pochodni, świecącej w ciemnym miejscu". W tej lekcji będziemy studiować proroctwo z dwunastego rozdziału Objawienia Jana, które pozwoli nam z zupełną pewnością zidentyfikować prawdziwy Boży Kościół. Omówienie Otwórzmy Biblię i przeczytajmy cały ten rozdział. Następnie przestudiujemy go werset po wersecie. 1. TRZY GŁÓWNE SYMBOLE W DWUNASTYM ROZDZIALE OBJAWIENIA. Nie musimy zgadywać, co oznaczają trzy główne symbole zawarte w tym rozdziale. Klucze do ich zrozumienia znajdują się w samej treści rozdziału. Rozpoczniemy od smoka, ponieważ jego najłatwiej rozpoznać. Wielki czerwony smok - symbol szatana W wersecie 9. został on nazwany "wężem starodawnym, (...) diabłem i szatanem". Nie ma tu miejsca na żadne zgadywanie. Bóg podał nam dokładne znaczenie tego symbolu, a jest ono jednocześnie kluczem do pozostałych dwóch. Jednak szatan nigdy nie pojawia się publicznie. Zawsze pozostaje w ukryciu. Posługuje się ludźmi, którzy stają się "rękawiczkami" na jego rękach. W czasach Jana najskuteczniejszym narzędziem szatana na ziemi był pogański Rzym. Uwaga. "Trzecia część gwiazd niebieskich" (w. 4) to wyraźne nawiązanie do odstępczych aniołów, których szatan wciągnął w swój pierwszy bunt przeciwko Bogu. W wersetach 7.-9. występuje nawiązanie do pierwszej "wojny w niebie", w wyniku której szatan i jego aniołowie zostali wyrzuceni. Wersety 10.-12. opisują kolejne zwycięstwo nad szatanem, odniesione na Golgocie, kiedy potężny okrzyk zwycięstwa rozległ się w niebiańskim przybytku (zob. Jan 12,31). Kobieta odziana w słońce - symbol prawdziwego Kościoła Bożego W całej Biblii ulubionym Bożym symbolem Kościoła jest piękna, szlachetna kobieta (Jer. 6,2; II Kor. 11,2). Symboliczna kobieta z dwunastego rozdziału Objawienia Jana doskonale pasuje do tego ogólnego biblijnego obrazu. "Odziana w słońce" - ma na sobie świetlaną, nieskazitelną szatę sprawiedliwości Chrystusa. "Księżyc pod stopami jej" - spisane Słowo Boże, które odzwierciedla światło Chrystusa, podobnie jak księżyc odbija światło słoneczne. "Korona z dwunastu gwiazd" - dwunastu przywódców dało początek starotestamentowemu ludowi Bożemu (dwunastu synów Jakuba), jak i nowotestamentowemu Kościołowi (dwunastu apostołów). Oczekiwała narodzenia chłopczyka - jest to znakomity symbol starotestamentowych nadziei mesjanistycznych. Cały Stary Testament można streścić w jednym słowie: "oczekiwanie". Znienawidzona i prześladowana przez smoka. Otoczona przychylnością i ochroną przez Boga. Kobieta odziana w słońce jest znakomitym symbolem społeczności wierzących na ziemi - prawdziwego Kościoła Bożego wszystkich czasów - widzianego w idealnym ujęciu, zgodnym z Bożymi pragnieniami. Kiedy otwiera się wielka prorocza scena dwunastego rozdziału Objawienia Jana, apostoł widzi Kościół Boży w przededniu pierwszego przyjścia Chrystusa. Chłopiec - symbol Jezusa Chrystusa Zwróć uwagę na pięć wyraźnych znaków identyfikacyjnych: Oczekiwany od wieków przez Kościół Boży. Urodzony jako bezradne niemowlę. Znienawidzony i atakowany przez szatana. Zabrany przez Boga do Jego tronu. Będzie panował nad narodami laską żelazną. Te cechy pasują tylko do jednej osoby - Jezusa Chrystusa. Nie mogą odnosić się do nikogo innego. 2. TRZY ETAPY WALKI SZATANA W DWUNASTYM ROZDZIALE OBJAWIENIA JANA. Etap I - przy narodzeniu Chrystusa (w. 1-6) Diabeł także znał mesjanistyczne proroctwa Starego Testamentu i knuł intrygę, by zniszczyć przychodzącego Zbawiciela. Natychmiast po narodzeniu Jezusa, szatan, posługując się Herodem - marionetkowym królem popieranym przez Rzym - starał się zniszczyć Syna Człowieczego i udaremnić plan odkupienia. Następnie posłużył się rzymskim namiestnikiem, Piłatem, by doprowadzić do ukrzyżowania Chrystusa i opieczętować Jego grób. Jednak Jezus zerwał okowy śmierci i rzymskie pieczęcie, po czym został zabrany przez Boga do Jego tronu. Pokonany w swoich wysiłkach obliczonych na zniszczenie Chrystusa, szatan zwrócił miecz prześladowań przeciwko Kościołowi, posługując się pogańskim Rzymem, odstępczymi Żydami, a potem Rzymem papieskim. Choć wielu chrześcijan straciło życie, a jeszcze więcej poszło z nurtem odstępstwa, Bóg ochronił swój Kościół dając mu skrzydła wielkiego orła, dzięki czemu "kobieta" mogła uciec "na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga". (Pierwszy etap walki szatana trwał od narodzenia Chrystusa do początku supremacji papieskiej - 538 r. n.e.). Etap II - w średniowieczu (w. 13-16) W średniowieczu prawdziwy Boży Kościół był wyjęty spod prawa na terenach opanowanych przez odstępcze chrześcijaństwo, tak iż musiał przebywać na wygnaniu, "na pustyni". Nie było go w Rzymie, Konstantynopolu czy innych ośrodkach ówczesnego świata, ale na pustkowiach, w górach, lasach, jaskiniach, a szczególnie w alpejskich dolinach. Jedną z najbardziej znanych chrześcijańskich wspólnot, zachowujących czystość wiary, byli waldensi, którzy pomimo okrutnych prześladowań zachowali swoją tożsamość i wiarę przez setki lat. Żyli w prostocie, zgodnie z naukami Pisma Świętego, i odmawiali uznania autorytetu odstępczego Kościoła katolickiego. Ich spisane wyznania wiary, jak również oskarżenia ich wrogów, świadczą o wyjątkowej czystości ich życia i kultu religijnego. Historia podaje także przykłady podobnych wspólnot "protestanckich" przed reformacją - na południu Francji, na wyspach brytyjskich, w Syrii i Etiopii. Szatan wypuścił "powódź" wojsk papieskich w Europie i muzułmańskich na Bliskim Wschodzie, starając się zniszczyć Kościół. Jednak Bóg zapewnił swoim wiernym cudowną ochronę, a "ziemia przyszła niewieście z pomocą" na trzy sposoby: 1) Dając schronienie w górach, jaskiniach i lasach; 2) przez oświeconych europejskich władców, sprzyjających reformacji; 3) za oceanem, w amerykańskim "Nowym Świecie". Dzięki temu w każdym pokoleniu Bóg zachował swoich wiernych świadków, którzy są reprezentowani jako kobieta uciekająca przed smokiem. Ci odważni świadkowie byli "Bożym podziemiem", podobnie jak siedem tysięcy Izraelitów, którzy za czasów Eliasza "nie zgięli kolan przed Baalem". (Drugi etap trwał od roku 538 n.e. do końca papieskiej supremacji w roku 1798 n.e.). Etap III - w czasach ostatecznych (w. 17) Kiedy Kościół wyszedł wreszcie z ukrycia pod koniec XVIII wieku, szatan przystąpił do zaciekłej walki przeciwko Kościołowi "ostatków" - ostatniej części "potomstwa kobiety". Rozgniewany z powodu odniesionych porażek, wiedząc, że pozostało mu niewiele czasu, szatan walczy teraz z furią i desperacją (w. 12), wykorzystując swoje doświadczenie i spryt. Jednak pomimo wielkiej opozycji, Kościół "ostatków" trwa przy Bożych przykazaniach i "świadectwie Jezusa". (Trzeci etap sięga od roku 1798 n.e. do powtórnego przyjścia Chrystusa). 3. TRZY CECHY BOŻEGO "KOŚCIOŁA OSTATKÓW" Z DWUNASTEGO ROZDZIAŁU OBJAWIENIA JANA. Dowody zawarte w wersecie 17. pozwalają nam bezbłędnie zidentyfikować prawdziwy Boży Kościół w czasach ostatecznych. Podane są trzy wyraźne cechy. Jest to "reszta" prawdziwego Kościoła. Dlatego też musi mieć identyczne nauki, charakter i cele, jak pierwotny Kościół apostolski. Zachowuje przykazania Boże. Ta cecha musi się odnosić do prawdziwych przykazań Bożych, niezmienionych, w przeciwieństwie do przykazań sfałszowanych przez ludzką tradycję. Ma świadectwo Jezusa. "Świadectwo Jezusa" przekazane za pośrednictwem Jego proroków (I Piotra 1,10-11) to inne biblijne określenie daru proroctwa, dzięki któremu natchnieni pisarze spisali Pismo Święte (II Piotra 1,21) i dzięki któremu Bóg nadal prowadzi swój Kościół (Obj. 19,10). Podsumowanie Dlaczego Bóg dał nam możliwość usłyszeć te prawdy? Abyśmy mogli być pewni, że moc Boża chroni Kościół pomimo trudności i prześladowań (Mat. 16,18). Abyśmy umieli trafnie zidentyfikować współczesny Boży Kościół. Abyśmy mogli związać swój los z Bożym "Kościołem ostatków", uczestniczyć w jego działalności i jego zwycięstwie.