Bójcie się Boga i oddajcie Mu chwałę
Felieton do Szkoły Sobotniej na 22 kwietnia 2023
Gdybyście spotkali Boga twarzą w twarz, jaka byłaby wasza reakcja?
Zarówno w Starym jak i w Nowym Testamencie mamy kilka opisów reakcji ludzi, którzy przeżyli teofanię – manifestację Bożej obecności. W większości przypadków padali oni na twarz. Przepaść jaka istnieje pomiędzy bezgrzesznym Bogiem i grzesznym człowiekiem powoduje, że wskutek takiego spotkania osoby padały na twarz. W obecności Boga jesteśmy niczym. Jednak ludzie, którzy przeżyły teofanię zostali w szczególny sposób wzmocnieni przez Boży dotyk.
W kontekście spotkań z Bogiem trzeba wrócić do historii z Ogrodu Eden gdzie przed upadkiem, Adam i Ewa spotykali się z Bogiem bezpośrednio i przeżywali radość z bezpośredniego spotkania z Nim. Po upadku, człowiek ukrył się ponieważ odczuwał nagość i swoją niegodziwość. W obecności Boga pojawił się strach.
Kiedy myślimy o spotkaniu z Jezusem, wydaje się nam, że nie mielibyśmy żadnego oporu, aby spotkać się z Nim. Jednak, kiedy myślimy o zobaczeniu Boga, zaczynamy odczuwać lęk. A jednak Jezus powiedział do Filipa, „kto mnie widzi, widzi Ojca”.
Wróćmy jednak do tematu naszej lekcji. Pierwszy anioł, opisany w Ap14 który leciał środkiem nieba i który miał wieczną ewangelię, przekazywał donośnym głosem dwa rozkazy: „bójcie się Boga!” oraz „oddajcie Mu chwałę!”. Musimy przyjrzeć się bliżej tym rozkazom, aby zrozumieć, co zawiera i czego nie zawiera ten werset. Przede wszystkim musimy podkreślić, że oba te rozkazy są częścią wiecznej ewangelii. Wezwanie do bojaźni Bożej i oddania Mu chwały jest ogłoszone w odpowiedzi na działalność bestii, która zmusza wszystkich ludzi do oddawania czci obrazowi. Nakaz oddawania czci obrazowi jest wymuszony siłą, przymusem, zębami które kąsają. Brak pokłonu przed obrazem powoduje śmierć. W tej historii można wyraźnie zauważyć aluzję do Dn 3 gdzie sprzeciwienie się oddawaniu czci obrazowi spowodowało, że wierni Hebrajczycy znaleźli się w rozpalonym piecu. Odmówili oni za cenę swojego życia oddawania czci posągowi wystawionemu przez Nebukadnesara. Wierzyli, że Bóg, któremu służyli, potrafił uratować ich z ręki króla. Ten rodzaj wiary, będą posiadać ci, którzy będą skonfrontowani z przymusem oddawania czci nowemu obrazowi. Nie ma wątpliwości, że bestia jest przerażająca. Słowa Jezusa są szczególnie ważne: „nie bójcie się tego, który może zniszczyć ciało, ale nie może zniszczyć duszy …”
Czy istnieje różnica między strachem, jaki człowiek może mieć wskutek spotkania z ludźmi, a strachem jak jest wynikiem spotkania z Bogiem?
Apokalipsa 14,7: Bójcie się Boga.
Pierwszy z tych nakazów dotyczy bojaźni Bożej. Greckie słowo fobeo jest etymologicznie spokrewnione ze słowem fobia, które ogólnie oznacza strach – zarówno realistyczny jak i nierealistyczny, uzasadniony jak i nieuzasadniony przed czymś co jest określone. Na przykład klaustrofobia, strach przed ciasnymi przestrzeniami lub agorafobia, strach przed szerokimi przestrzeniami czy akrofobia lęk przed wysokością. W jaki sposób powinniśmy myśleć o bojaźni Bożej? Czy powinniśmy się „bać” Boga? Autor naszego podręcznika zwraca uwagę, że powinniśmy interpretować to słowo w kontekście szacunku lub podziwu, a nie strachu. Chociaż Jezus przyszedł, aby pokazać nam pełen miłości charakter Ojca, a Jan w swoim liście pisze, że doskonała miłość usuwa strach, to jednak musimy również wziąć pod uwagę te fragmenty w Biblii, które opisują reakcje ludzi, którzy byli świadkami teofanii czyli objawienia Boga lub boskiej istoty. Za każdym razem, gdy ktoś zobaczył Boga, Jezusa lub anielską postać jego reakcja była taka sama: padał jak martwy - twarzą do ziemi, bez ruchu. Idea śmiertelnego przerażenia wydaje się być prawdziwa. Takie doświadczenie przeżył Daniel, Ezechiel, Izajasz, Zachariasz, strażnicy przy grobie Jezusa a także apostoł Jan. Boscy posłańcy wywołują strach, ponieważ ludzkie zmysły zostają „sparaliżowane”. O ile bardziej przerażające musi być spotkanie twarzą w twarz z Bogiem? Uznanie, że Bóg jest INNY niż ja, że posiada on wolę i moc zarówno stworzenia jak i zniszczenia wszechświata jest przerażająca. Z pewnością przy spotkaniu z Bogiem szacunek i podziw to minimum ludzkich emocji i działań, których możemy doświadczyć przy spotkaniu z bóstwem. Rzecz jasna są one zrównoważone przez naszą wiedzę o Bożym charakterze, który został objawiony w Biblii, w Jego prawie oraz w prawie wcielonym w Jezusie. Ponieważ jest on kochającym ojcem, który zaprasza nas, abyśmy przyszli do Niego, i nawiązali z Nim relacje, nie mamy się niczego bać, podobnie jak małe dziecko, które wspina się na kolana ojca, żeby znaleźć pocieszenie po upadku, lub usłyszeć bajkę czy po prostu się przytulić.
Jaki jest twój obraz Boga? W jaki sposób wpływa on na twoją interpretację przykazania „bójcie się Boga”? Czy czujesz, że za bardzo boisz się Boga, a za mało ufasz Jego dobroci? A może masz zbyt zażyłą relację z Bogiem i za mało szacunku? W jaki sposób możemy znaleźć równowagę, do której zachęca nas poselstwo pierwszego anioła, bez gwałtownego wahania się w którąkolwiek ze stron?
Apokalipsa 14,7 Oddajcie mu chwałę!
Anioł ogłasza również drugi rozkaz: mieszkańcy ziemi mają oddać Bogu chwałę. Oba rozkazy w tym wersecie są sformułowane w liczbie mnogiej, co oznacza, że nie zostały one skierowany do jakiejś jednej konkretnej osoby, ale do wszystkich, którzy słuchają. Są to rozkazy zbiorowe i z ich kontekstu dowiadujemy się, że zostały one ogłoszone całej ziemi.
Co znaczy oddawać chwałę Bogu? Greckie słowo, które zostało tutaj użyte jest etymologicznym źródłem dla słowa „doksologia” czyli hymnu pochwalnego na cześć Boga. Słowo doksa w języku greckim może oznaczać jasność, która unosi się wokoło niebiańskiej istoty, splendoru lub blasku emanującego z czyjegoś oblicza, stanu bycia wielkim lub wspaniałym, sławy lub honoru zdobytego dzięki statusowi lub szczególnym zasługom na polu bitwy czy w biznesie, w sztuce etc. czy w końcu odnosi się do pochwały przyznawanej za posiadanie pewnych cech. W tym przypadku chwał ma być oddana Bogu, dlatego wymieniona lista zaczyna się zawężać.
Jakiego rodzaju chwałę możemy oddawać Bogu? Z pewnością nie taką, która odbijała się na twarzy Mojżesza, kiedy przebywał w Bożej obecności. Ludzie nie są w stanie udzielić żadnej poświaty ani blasku Bogu, który mieszka w niedostępnej światłości. Możemy jednak oddać Mu chwałę za Jego przymioty i rozsławiać Jego imię w świecie. Chociaż znane magazyny takie jak Newsweek lub Time nigdy nie będą mogły opublikować okładki z wizerunkiem Boga (co byłoby oczywiście niezgodne z przekazaniem), to jednak wciąż możemy sprawić, że będzie on sławny w naszym kręgu, gdy będziemy o Nim mówić. Chociaż wielu młodych ludzi może nie wiedzieć kto jest Pierwszym Ministrem Wielkiej Brytanii, to jednak zdarza się, że potrafią oni z łatwością zidentyfikować wszystkich członków rodziny Kardashian i inne znane gwiazdy Hollywood.
W jaki sposób mogę spowodować, że Bóg będzie miał więcej chwały niż posiada obecnie?
Pierwszy anioł prosi nas, byśmy czynili Boga sławnym, oddawali Mu chwałę i cześć, które Mu się należą. Wielu ludzi dużo częściej mówi dzisiaj o zawodowych sportowcach, gwiazdach filmowych lub muzycznych, bohaterach politycznych/wojskowych niż o Bogu. Być może, możemy przyczynić się, aby to zmienić. Bóg może być najsłynniejszy, najbardziej godny chwały w moim otoczeniu. Może to rozpocząć się od czegoś tak prostego, jak opowiedzenie innym o naszej relacji z Bogiem i zapytaniu ich czy chcieliby usłyszeć coś więcej na Jego temat.
Jakie atrybuty Boga uważasz za najbardziej godne chwały? W jaki sposób możemy uczynić Boga sławnym w naszym kręgu? Czy kiedykolwiek wstydziłeś się mówić o swojej relacji z Bogiem? Opowiedz o sytuacji, w której wyznałeś komuś swoją miłość do Niego.
W Apokalipsie 12 wierni naśladowcy Chrystusa zwyciężają Smoka przez krew baranka oraz słowa swojego świadectwa. W pismach Jana (Ewangelia, Listy, Apokalipsa) Jezus został przedstawiony jak świadczył o swoim Ojcu. Jako naśladowcy Chrystusa jesteśmy zachęcani do dzielenia się tym samym świadectwem. Opowiadanie o Bogu odgrywa główną rolę w oddawaniu Jemu chwały. Największą chwałę oddaję mu wtedy, gdy składam moje ciało jako żywą ofiarę, kiedy wykonuje On swoją wolę przeze mnie tak jak kiedyś czynił to przez swojego Syna Jezusa Chrystusa.
DO PRZEMYŚLENIA
Rozkaz „Bójcie się Boga” musi być bardzo ważny, skoro są to pierwsze słowa wychodzące z ust pierwszego anioła. Słowo „bójcie się” w języku polskim zawiera element terroru i strachu. Jednak greckie i hebrajskie słowa określające strach mają znacznie szersze znaczenie co możemy zauważyć na przykład w hebrajskiej poezji: Ps 111,10 „Początkiem mądrości jest bojaźń Pana; Wszyscy, którzy ją okazują, są prawdziwie mądrzy. Chwała jego trwa na wieki.”; Prz 3,7 „Nie uważaj się sam za mądrego, bój się Pana i unikaj złego!”; Prz 9,10 „Początkiem mądrości jest bojaźń Pana, a poznanie Świętego - to rozum.” Jakie może mieć to znaczenie dla nas?
Pwt 6,2: „Abyś był przejęty czcią dla Pana, Boga twego, przestrzegając po wszystkie dni twego życia wszystkich jego ustaw i przykazań, które Ja dziś nakazuję tobie, twoim synom i wnukom, i abyś żył długo.”
Koh 12,13-14: „Wysłuchaj końcowej nauki całości: Bój się Boga i przestrzegaj jego przykazań, bo to jest obowiązek każdego człowieka. Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdym czynem, nad każdą rzeczą tajną - czy dobrą, czy złą.” Co te wersety mówią o bojaźni Bożej? W świetle powyższych wersetów, jak zinterpretować Mt 10,28 „I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, ale duszy zabić nie mogą; bójcie się raczej tego, który może i duszę i ciało zniszczyć w piekle.”?
Autor naszego podręcznika sugeruje, że dobrym sposobem na opisanie bojaźni Bożej jest zdanie: „życie skoncentrowane na Bogu”. Czy zgadzasz się z tą definicją? Co znaczy uczynienie Boga centrum naszego życia? Co to oznacza w praktyce? Przeczytaj 2 Koryntian 10:3-5. W jakim stopniu odnosi się to do języka bitwy czasów ostatecznych, związanego z bitwą Armagedonu w Księdze Objawienia 16:14-16? W jakim stopniu List do Filipian 4:8 odnosi się do tego pytania i co robisz z radą Pawła w dzisiejszym niespokojnym świecie?
1 Kor 3:16-17 „Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was? Jeśli ktoś niszczy świątynię Bożą, tego zniszczy Bóg, albowiem świątynia Boża jest święta, a wy nią jesteście.”, 6:19-20 „Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga, i że nie należycie też do siebie samych? Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym.”; 10:31 „A więc: Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Bożą.” W jaki sposób powyższe wersety pomagają nam zrozumieć znaczenie oddawania chwały Bogu? Jaka jest różnica między oddawaniem chwały Bogu a inteligentnym wielbieniem Boga?
W jaki sposób moje życie, moje wybory życiowe przynoszą Bogu chwałę?
Jan w Ap 14,12 mówi, że święci czasów ostatecznych mają wiarę Jezusa? Co oznacza „wiara Jezusa” i jaki ma to związek z wersetem Ap 14,7?
Język, który został wykorzystany w sformułowaniu poselstwa pierwszego anioła: „bójcie się Boga i oddawajcie Mu chwałę” jest raczej obcy w dzisiejszym świecie. Jak można byłoby wrazić współczesnymi słowami to, co według pierwszego anioła będzie ostatecznym przesłaniem dla świata?
Przygotował Jan Pollok
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz