Jaki jest Bóg?
Biblia przedstawia nam obraz Boga, mówi nam o tym, jak On jest i jakie są Jego atrybuty. Jednym z nich jest nieśmiertelność. Pismo Święte mówi wyraźnie, że tylko Bóg jest nieśmiertelny: "Jedyny władca, Król królów, Pan panów, jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej" (1 Tm 6,15-16). Adam i Ewa mieli żyć wiecznie, ale nie dlatego, że Bóg stworzył ich nieśmiertelnymi. Gdyby posiadali taką samą nieśmiertelność jak Bóg i nie mogli by umrzeć, nawet grzech nie mógłby im odebrać wiecznego życia. W takim przypadku Bóg nie mógłby powiedzieć Adamowi: "Z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz" (Rdz 2,17). Nieśmiertelność była darem od Boga dla pierwszego człowieka, czyli Adama i Ewy, darem, z którego mogli zrezygnować i tak właśnie się stało. Tylko Bóg jest nieśmiertelny i tylko Bóg nie może umrzeć. Wszystkie stworzenia Boże są śmiertelne, a swoje życie zawdzięczają Jedynemu Dawcy Życia. Biorąc to pod uwagę łatwo jest zrozumieć sens wypowiedzi Jezusa na temat Jego śmierci: "Ja kładę życie swoje (...) Nikt mi go nie odbiera, ale Ja kładę je z własnej woli.Mam moc dać je i mam moc znowu je odzyskać" (J 10,17-18). Jest to jedna z wielu wypowiedzi Jezusa, w których mówi o swojej Boskości. Czy ktokolwiek oprócz Boga ma władzę nad życiem?
Innym atrybutem Stwórcy jest Jego wszechobecność. Możemy przeczytać o tym na przykład w psalmie 139: "Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, A jeśli przygotuję sobie posłanie w krainie umarłych, i tam jesteś. Gdybym wziął skrzydła rannej zorzy i chciał spocząć na krańcu morza, nawet tam prowadziłaby mnie ręka twoja, dosięgłaby mnie prawica twoja. A gdybym rzekł: Niech ciemność mnie ukryje i nocą stanie się światło wokoło mnie, to i ciemność nic nie ukryje przed tobą, a noc jest jasna jak dzień. Ciemność jest dla ciebie jak światło". Czy jest ktoś, kto tak jak Bóg, może być obecny w wielu miejscach w tym samym czasie? Na pewno nie jest to człowiek, tego atrybutu nie mają też aniołowie. Jedynie Bóg jest obecny wszędzie. I tu kolejna wypowiedź Jezusa, związana właśnie z wszechobecnością. Podczas rozmowy z uczniami, powiedział im: "Nadto powiadam wam, że jeśliby dwaj z was na ziemi uzgodnili swe prośby o jakąkolwiek rzecz, otrzymają ją od Ojca mojego, który jest w niebie. Albowiem gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich" (Mt 18,19-20). Ciekawe jest porównanie tej wypowiedzi z tą, w której powiedział do Żydów: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, pierwej niż Abraham był, Jam jest" (J 10,58). Otóż w tekstach greckich w obu przypadkach użyte zostało to samo słowo "eimi" oznaczające "Ja jestem". Tak więc mówiąc o swojej obecności wszędzie tam, gdzie w Jego imieniu zgromadzi się choćby dwóch ludzi, nawiązał też do imienia Boga, którym Stwórca przedstawił się Mojżeszowi.
Biblia przedstawia nam obraz Boga, mówi nam o tym, jak On jest i jakie są Jego atrybuty. Jednym z nich jest nieśmiertelność. Pismo Święte mówi wyraźnie, że tylko Bóg jest nieśmiertelny: "Jedyny władca, Król królów, Pan panów, jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej" (1 Tm 6,15-16). Adam i Ewa mieli żyć wiecznie, ale nie dlatego, że Bóg stworzył ich nieśmiertelnymi. Gdyby posiadali taką samą nieśmiertelność jak Bóg i nie mogli by umrzeć, nawet grzech nie mógłby im odebrać wiecznego życia. W takim przypadku Bóg nie mógłby powiedzieć Adamowi: "Z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz" (Rdz 2,17). Nieśmiertelność była darem od Boga dla pierwszego człowieka, czyli Adama i Ewy, darem, z którego mogli zrezygnować i tak właśnie się stało. Tylko Bóg jest nieśmiertelny i tylko Bóg nie może umrzeć. Wszystkie stworzenia Boże są śmiertelne, a swoje życie zawdzięczają Jedynemu Dawcy Życia. Biorąc to pod uwagę łatwo jest zrozumieć sens wypowiedzi Jezusa na temat Jego śmierci: "Ja kładę życie swoje (...) Nikt mi go nie odbiera, ale Ja kładę je z własnej woli.Mam moc dać je i mam moc znowu je odzyskać" (J 10,17-18). Jest to jedna z wielu wypowiedzi Jezusa, w których mówi o swojej Boskości. Czy ktokolwiek oprócz Boga ma władzę nad życiem?
Innym atrybutem Stwórcy jest Jego wszechobecność. Możemy przeczytać o tym na przykład w psalmie 139: "Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, A jeśli przygotuję sobie posłanie w krainie umarłych, i tam jesteś. Gdybym wziął skrzydła rannej zorzy i chciał spocząć na krańcu morza, nawet tam prowadziłaby mnie ręka twoja, dosięgłaby mnie prawica twoja. A gdybym rzekł: Niech ciemność mnie ukryje i nocą stanie się światło wokoło mnie, to i ciemność nic nie ukryje przed tobą, a noc jest jasna jak dzień. Ciemność jest dla ciebie jak światło". Czy jest ktoś, kto tak jak Bóg, może być obecny w wielu miejscach w tym samym czasie? Na pewno nie jest to człowiek, tego atrybutu nie mają też aniołowie. Jedynie Bóg jest obecny wszędzie. I tu kolejna wypowiedź Jezusa, związana właśnie z wszechobecnością. Podczas rozmowy z uczniami, powiedział im: "Nadto powiadam wam, że jeśliby dwaj z was na ziemi uzgodnili swe prośby o jakąkolwiek rzecz, otrzymają ją od Ojca mojego, który jest w niebie. Albowiem gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich" (Mt 18,19-20). Ciekawe jest porównanie tej wypowiedzi z tą, w której powiedział do Żydów: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, pierwej niż Abraham był, Jam jest" (J 10,58). Otóż w tekstach greckich w obu przypadkach użyte zostało to samo słowo "eimi" oznaczające "Ja jestem". Tak więc mówiąc o swojej obecności wszędzie tam, gdzie w Jego imieniu zgromadzi się choćby dwóch ludzi, nawiązał też do imienia Boga, którym Stwórca przedstawił się Mojżeszowi.
Autor Lech Kujawa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz