W każdej chwili naszego życia powinniśmy wzorować się na Jezusie. Studiujemy Biblię między innymi po to, aby poznawać coraz lepiej charakter Boga, który powinien być wzorem dla naszego charakteru. Jedną z ważnych cech nad którą powinniśmy pracować, jest właściwy sposób wypowiadania się. Jezus powiedział: "A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu. Albowiem na podstawie słów twoich będziesz usprawiedliwiony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony" (Mt 12, 36-37). Podobną wypowiedź znajdujemy w liście Jakuba: "Jeśli kto w mowie nie uchybia, ten jest mężem doskonałym, który i całe ciało może utrzymać na wodzy" (Jk 3,2). Z kolei Ellen White napisała: "Musimy ujarzmić nasz popędliwy charakter, panować nad słowami, a wtedy będziemy mogli osiągnąć wielkie zwycięstwo. Jeżeli nie będziemy panować nad naszymi słowami i charakterem, będziemy niewolnikami szatana. Będziemy uzależnieni od niego. On będzie nas zniewalał. Wszystkie wypowiedziane przez nas kłótliwe, niegrzeczne, niecierpliwe i jątrzące słowa są ofiarą złożoną dla szatana" ("Ze skarbnicy świadectw", t.1, s.85).
Jezus nigdy nie wypowiadał się po to, aby upokorzyć rozmówcę lub wykazać swoją wyższość. Jedynie Bóg był przez Niego wywyższany, a Słowo Boże miało zawsze najwyższy autorytet. Nawet najbardziej gwałtowne i "ostre" wypowiedzi Jezusa wynikały z wielkiej troski o ludzi i tak naprawdę świadczyły o Bożej miłości do nas. Niestety zbyt często zapominamy o tym i dlatego apostoł Jakub napisał: "Nikt z ludzi nie może ujarzmić języka, tego krnąbrnego zła, pełnego śmiercionośnego jadu. Nim wysławiamy Pana i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże; z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak, bracia moi, być nie powinno" (Jk 3,8-10).
Jezus nigdy nie wypowiadał się po to, aby upokorzyć rozmówcę lub wykazać swoją wyższość. Jedynie Bóg był przez Niego wywyższany, a Słowo Boże miało zawsze najwyższy autorytet. Nawet najbardziej gwałtowne i "ostre" wypowiedzi Jezusa wynikały z wielkiej troski o ludzi i tak naprawdę świadczyły o Bożej miłości do nas. Niestety zbyt często zapominamy o tym i dlatego apostoł Jakub napisał: "Nikt z ludzi nie może ujarzmić języka, tego krnąbrnego zła, pełnego śmiercionośnego jadu. Nim wysławiamy Pana i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże; z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak, bracia moi, być nie powinno" (Jk 3,8-10).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz