W blasku Bożej chwały
Felieton do Szkoły Sobotniej na 24 czerwca 2023
Na wypełnienie jakiego proroctwa biblijnego oczekujesz najbardziej i dlaczego?
W tym tygodniu kończymy studiowanie poselstw trzech aniołów z Apokalipsy 14. Jaka przyszłość czeka na odkupionych przez Boga ludzi, tych, którzy są wierni i przestrzegają przykazań Bożych oraz akceptują wierność Jezusa?
Chciałbym tym razem zakończyć nasze studia nad księgą Apokalipsy kilkoma ogólnymi uwagami, które mam nadzieję pomogą zobaczyć duży obraz tej wielkiej księgi. W czasie studiów nad księgą Apokalipsy należy zwracać szczególną uwagę na zrozumienie ogólnego sensu księgi, ponieważ tylko w tym kontekście przesłanie trzech aniołów, którzy ogłaszają ostatnie Boże orędzie dla świata nabiera sensu.
Aby zrozumieć Apokalipsę należy całą księgę interpretować w świetle rozdziału 4 i 5. Właśnie w tych dwóch rozdziałach został naszkicowany scenariusz zakończenia kosmicznego konfliktu. Bez tego obrazu nie potrafimy zrozumieć sensu Apokalipsy jako całości oraz sensu poselstwa trzech aniołów. W tych dwóch rozdziałach został ukazany charakter Boga oraz plan Jego działania.
W niebiańskiej sali tronowej zostało zadane dręczące pytanie: Kto jest godny otworzyć zwój zapieczętowany siedmioma pieczęciami? Nikt nie mógł otworzyć zwoju, który znajdował się w ręce Tego który siedział na tronie (nawet Ten, który siedział na tronie!). Prorok Jan reaguje płaczem, zostaje jednak pocieszony, że jest ktoś kto może otworzyć zwój. Okazało się, że zwój może otworzyć Lew z pokolenia Judy, który w zdumiewający sposób został przedstawiony jako zabity Baranek – symbol Chrystusa na Golgocie, który zmartwychwstał i pokazał Boże serce oraz Boży charakter, gdy zasiadł na niebiańskim tronie. Będzie on panował z Bogiem przez wieczność w towarzystwie siedmiu Bożych duchów. Liczba siedem symbolizuje w tym miejscu Ducha Świętego – jego łaskę, hojność i moc. Okazuje się, że ważniejszą informacją nie jest to, że Jezus zwyciężył, ale sposób w jaki tego dokonał.
Tajemnica historii, rzeczywistości oraz naszej egzystencji zostaje objawiona w triumfie Boga, przez śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie Baranka. To On jest kamieniem, który napełnił całą ziemię, Jego jest królestwo, które nigdy nie przeminie (Dn 2). Konsekwencje wyboru Adama i Ewy w Edenie zostały dobrowolnie wchłonięte i pokonane w Chrystusie na Golgocie.
Można powiedzieć, że Bitwa Armagedon nie tylko dotyczy przyszłości, ale dokonała się w przeszłości na Golgocie, kiedy Chrystus zwyciężył moce zła i śmierci przez swoje zmartwychwstanie. Jan napisał w swojej ewangelii: „Teraz odbywa się sąd nad tym światem; teraz władca tego świata będzie wyrzucony. 32 A gdy Ja będę wywyższony ponad ziemię, wszystkich do siebie pociągnę.” (Jn 12,31-32). Podobnie jak w czasach Eliasza moc Boga została zademonstrowana na górze Carmel, która dominowała nad doliną Megiddo, na innej górze Bóg zademonstrował zwycięstwo dokonane przez Baranka, aby w końcu w czasie eschatologicznego Armageddonu, ostatecznie rozprawić się ze złem.
Dr Jon Paulien w swojej książce Seven Keys: Unlocking the Secrets of Revelation napisał. „Bitwa Armageddon jest w rzeczywistości bitwą o umysł. To, co liczy się w czasie końca to ogłoszenie ewangelii – ostatnie Boże wezwanie do całego świata.” (96). Sigve Tonstad w swojej książce Saving God’s Reputation (jest to książkowa wersja dysertacji dr Tonstad’a) napisał: „Zabity Baranek (Ap 5,6) ukazuje charakter Boga w kontekście kosmicznego konfliktu. Z tego powodu istnieje ścisły związek między Barankiem, który łamie pieczęcie, a ogłoszeniem zwycięstwa w wojnie w niebie (Ap 12,7-9)”
Równocześnie, na scenie kosmicznej historii, zostaje ukazany charakter oraz metody działania Szatana w cyklu otwierania siedmiu pieczęci, w cyklu siedmiu trąb, a także w cyku siedmiu plag, aby wszyscy mogli siedem razy zobaczyć Bożego przeciwnika i zrozumieć jego zwodniczą działalność.
Przesłanie trzech aniołów zawiera bardzo aktualny materiał. Jako chrześcijanie musimy się wiele nauczyć i wiele oduczyć jak interpretować Boże Słowo w czasie naszej własnej podróży wiary.
DO PRZEMYŚLENIA
Autor lekcji zwracał uwagę na „przygotowanie na ostateczny kryzys” skupiając się na 1Tes 5,1–6. Jakie jest znaczenie wyrażenia „dzień Pański”? (Rdz 2,3.4) Jezus użył metafory „złodziej w nocy”. (Mt 24,42-43). Czego uczy nas ta metafora na temat nagłości, oczekiwania i zaskoczenia?
W jaki sposób rozumieć tytuł lekcji, że „Reformacja trwa nadal”? Co spowodowały reformy i co jeszcze należy zrobić? Problem w dniach ostatnich będzie dotyczył władzy/autorytetu. Jakiej władzy się poddajemy: Bożej, naszej własnej czy władzy bestii? W jaki sposób Bóg używa swojej władzy (Mt 28,18-19)?
W jaki sposób chwała Boża może napełnić ziemię? (Ap 18,1)
Trzej aniołowie próbują przekonać nas, że Bóg ostrzega nas przed konsekwencjami naszych wyborów. Ponieważ nas kocha, chce, abyśmy byli zbawieni, a nie oszukani! Niektóre wybory mają wieczne konsekwencje! W jaki sposób zrozumieć i podzielić się tą wiedzą w kontekście Bożego charakteru i Jego wielkich planów wobec nas?
Lektura dwóch ostatnich rozdziałów Apokalipsy dostarcza wielkiej zachęty, gdy zmagamy się z różnymi problemami w tym życiu.
Czy w świetle wyzwań, przed jakimi staje lud Boży na ziemi, czy można powiedzieć, że według Ap 21-22 wszystko zostanie wynagrodzone? Czy przyszła chwała jest warta naszego dzisiejszego cierpienia?
W jaki sposób historia Hioba ilustruje walkę dobra ze złem w Apokalipsie? Do jakich wniosków dochodzi Hiob w porównaniu z Ap 21-22?
Nowe Jeruzalem, jest w Apokalipsie skontrastowane z Wielkim Babilonem. Które miasto jest warte wieczności? Co powoduje, że Nowe Jeruzalem jest lepsze?
Na podstawie tekstu Apokalipsy, czy Nowe Jeruzalem jest literalnym miastem, czy raczej symboliczną metaforą? Jeżeli jest to symbol co może on reprezentować?
Przygotował Jan Pollok
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz