Boża misja wśród nas (Część 1)
Felieton do Szkoły Sobotniej na 7 października 2023
Słowo misja w kulturze chrześcijańskiej posiada dwa wymiary. Istnieje misja w sensie globalnym, w której ludzie z jednej kultury i miejsca docierają do ludzi z innej kultury i miejsca. Misja posiada również wymiar lokalny, polegający na docieraniu do sąsiadów i przyjaciół z dobrą nowiną o Bogu. Czasami nasi sąsiedzi są bardzo podobni do nas, ponieważ pochodzą z tych samych kręgów kulturowych. Czasami jednak różnic jest tyle, ile można doświadczyć, gdy wjeżdżamy za granicę. Jako adwentyści dużo mówimy o misji, ale czasami nie mamy pojęcia, od czego właściwie zacząć. W naszym studium skupimy uwagę przede wszystkim na misji lokalnej a zwłaszcza na tym jak można bardziej zaangażować się w misję, którą prowadzi Bóg.
W Rdz 3,8 czytamy, że Adam i Ewa „usłyszeli szelest Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie w powiewie dziennym, skrył się Adam z żoną swoją przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.”. Jakie dźwięki powstają, gdy Bóg spaceruje i dlaczego przechadza się po ogrodzie?
To pytanie wydaje się być może dziecinne. Myślę jednak, że może być ono cenne. Czy był to delikatny i cichy krok? Czy ma to jakieś znaczenie? Wciąż pamiętam lekturę Opowieści z Narnii, w których Aslan symbolizujący Jezusa został przedstawiony w postaci lwa, stąpającego cicho, na miękkich, wyściełanych łapach.
Biblijny narrator informuje czytelników, że Adam i Ewa rozpoznali Boże kroki. Zatem oczywiste jest, że musieli oni usłyszeć coś szczególnego i rozpoznali odgłos Bożych kroków. Nie zamierzam udzielać odpowiedzi na to pytanie, ponieważ Biblia nic więcej nie mówi na ten temat. Mimo wszystko lubię rozmyślać na ten temat. Być może niektórzy ludzie wyobrażają sobie Boże kroki jako ciężkie stąpanie, od którego drży ziemia. Jednak równie dobrze odgłos kroków, może być zupełnie inny.
Dlaczego Bóg spaceruje po ogrodzie w chłodzie dnia? To wiąże się z tym, do czego właściwie zmierza nasza lekcja. Bóg chodzi po ogrodzie, ponieważ szuka Adama i Ewę, aby z nimi porozmawiać.
Fakt, że Adam i Ewa rozpoznali odgłos Bożych kroków, może wskazywać, że nie było to okazjonalne wydarzenie, lecz był to zwyczaj, który pielęgnowali regularnie. Bóg utrzymywał kontakty ze swoim stworzeniem regularnie.
W ubiegłym tygodniu w czasie seminarium dla moderatorów Szkoły Sobotniej i liderów małych grup, które prowadzę raz w miesiącu mówiłem na temat ważności zdefiniowania dla każdej lekcji tzw. głównej idei. Każdy moderator dyskusji może zdefiniować na potrzeby swojej grupy różne tezy. Teza, która staje się centralną ideą lekcji jest osią na której będzie zbudowana dyskusja. W tym kwartale postaram się do każdej lekcji zaproponować główny temat. Dzisiaj główną ideę lekcji formułuję w następujący sposób:
Zanim będziesz studiować na temat swojej misji wśród innych ludzi ważne jest, aby uświadomić sobie, że Bóg pragnie przebywać z nami!
Kluczowymi słowami we wszystkich lekcjach w tym kwartale będą następujące słowa: misja, ewangelia, ewangelizacja, zbawienie. Co oznacza każde z tych słów?
Misja
Co mamy na myśli, gdy wypowiadamy słowo – misja? Słowo to pochodzi z języka łacińskiego missio, missionis i oznacza – akt wysłania, lub mittere - wysłać. Słowem misja zaczęto posługiwać się od początku XVI w, kiedy jezuici, członkowie Towarzystwa Jezusowego, zaczęli wysyłać swoich członków za granicę, próbując przekazać ewangelię innym. Później zaczęto posługiwać się tym słowem, aby wyrazić ideę wysyłania kogoś w określonym celu.
Dzisiaj wszystkie instytucje definiują swój „mission statement” czyli swoją misję co pomaga zdefiniować cel istnienia i działania. W kręgach chrześcijańskich słowo misja jest łączone z przekazywaniem chrześcijańskiej wiary innym ludziom.
Ewangelia
Często mówimy o misji w kontekście dzielenia się ewangelią. Słowo ewangelia jest transliteracją greckiego słowa euangelion i oznacza dobrą nowinę. W starożytności słowo to miało znaczenie militarne. Herold przynosił dobrą nowinę na temat zwycięstwa. Ewangelia Marka zaoczna się od stwierdzenia „Początek ewangelii o Jezusie Chrystusie”. Z perspektywy teologicznej ewangelia jest dobrą nowiną przekazaną ludzkości, która znalazła się w sytuacji bez wyjścia. Ewangelia jest dobrą nowiną o zbawieniu, ponieważ określa „mechanizmy” pozwalające na rozwiązanie problemu.
Ewangelizacja
Słowo ewangelizacja jest bezpośrednio powiązane z poprzednim słowem. Ewangelizować euangelizo polega na dzieleniu się dobrą nowiną. W formie rzeczownikowej oznacza to co robimy jako ludzie, gdy przybliżamy innym historię Jezusa z pragnieniem, aby na nią odpowiedzieli. Innymi słowy ewangelizacja to dzielenie się i przekonywanie.
Zbawienie
Jest to bardzo duży temat, być może jeden z najważniejszych w Biblii. Biblia zawiera wiele metafor opisujących zbawienie. Jezus zajął moje miejsce; Jezus mnie adoptował; Jezus mnie uzdrowił. Słowo zbawienie, przynajmniej w Nowym Testamencie, odnosi się do całościowego odnowienia człowieka. W formie czasownikowej to słowo oznacza fizyczne uzdrowienie, a także przebaczenie grzechów lub przywrócenie do wspólnoty. Zbawienie oznacza ponowne naprawienie wszystkiego. Wszystko co było zepsute zostaje naprawione. Zbawieniem jest tym, czego dokonuje Jezus, aby wybawić nas ze stanu, z którego nie potrafimy się wydostać. Zbawienie oznacza zostać uratowanym.
W jaki sposób można polemizować z tezą, że „Bóg w Starym Testamencie wydaje się zainteresowany dotarciem do potomków Abrahama i nie jest zbytnio zainteresowany «misją» wśród innych narodów świata.”
Przymierze, które Bóg zawarł z Abrahamem nie dotyczyło tylko jego potomków, ale także innych narodów: i będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi. Takie sformułowanie pokazuje szeroki zakres zainteresowania. Podobnie niektórzy prorocy przekazywali Boże orędzia narodom spoza kręgu Izraela. W Starym Testamencie znajdują się wyraźne stwierdzenia, które wskazują, że Bóg chce zgromadzić swój lud ze wszystkich stron świata. Dlatego nieporozumieniem jest twierdzenie, że interesują Go tylko dzieci Abrahama. Ponieważ przymierze zostało zawarte z Izraelitami, główna komunikacja odbywała się za ich pośrednictwem, ale to nie znaczy, że Bóg zignorował resztę świata. Współczesny odbiorca znajduje się w uprzywilejowanej sytuacji, ponieważ czyta historię Abrahama przez pryzmat setek lat działalności proroków oraz historię Nowego Testamentu. Jezus przypominał przywódcom żydowskim, że w starożytności tylko Naaman Syryjczyk został uzdrowiony i tylko sydońska wdowa otrzymała szczególne błogosławieństwo podczas głodu w czasach Eliasza. Zwrócił uwagę, że byli to ludzie, którzy nie należeli do narodu Izraelskiego i otrzymali błogosławieństwo od Boga.
Jakie działania Boga w pierwszych rozdziałach księgi Rodzaju wyraźnie wskazują na Jego pragnienie nawiązania łączności z ludźmi i zbudowania z nimi relacji?
Dlaczego Bóg chce przebywać z ludźmi? Czy nie wydaje się to być dziwne, że Stwórca wszechświata pragnie przebywać z ludźmi?
W historii o Stworzeniu czytamy, że człowiek został stworzony na obraz Boga. Możemy zobaczyć wyraźną różnicę między stworzeniem człowieka i resztą stworzenia. Bóg ukształtował człowieka w twórczym akcie i tchnął w jego nozdrza dech życia. W biblijnym obrazie człowiek jest przedstawiony jako istotny element Stworzenia, z którym Bóg chce utrzymywać relacje.
Obraz Boga, który przychodzi w chłodnej części dnia i rozmawiam z człowiekiem stanowi jeden z najpiękniejszych obrazów w Biblii. Czy można wyobrazić sobie bardziej osobisty obraz?
W Jn 1,14 czytamy, że „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas”. W Mt 1,18-23 anioł powiedział Józefowi, że Jezus będzie spełnieniem proroctwa Izajasza na temat narodzin Immanuela, co oznacza „Bóg z nami”. 1. Dlaczego tak ważne było, aby Bóg przyszedł do nas w ludzkiej postaci? 2. Czy Bóg nie mógł objawić swojego charakteru i swojej miłości w inny sposób? Czy nie wystarczały cuda, wizje, sny i słowa natchnionych proroków?
W Jn 14,1-3 Jezus obiecuje wieczne z Nim życie w domu Ojca. Czy powinniśmy interpretować te słowa dosłownie? Czy naprawdę będziemy dzielić mieszkanie z Bogiem? Jeśli tak, wyobraź sobie niektóre z tradycji domowych, które chcielibyśmy praktykować? Jak może wyglądać największy pokój lub salon w domu Ojca?
Anioł przekazał Józefowi informację na temat znaczenia imienia Immanuel – Bóg z nami. Jest to wyraźna wskazówka na początku Nowego Testamentu, że Bóg pragnie, aby być z nami w osobie Jezusa. W Jn 14 Jezus obiecuje przeżywanie z Nim wieczności w domu Ojca.
W Mt 28,18-20 Jezus obiecuje, że będzie z nami zawsze. W jaki sposób ta obietnica spełnia się w twoim życiu?
Zarówno w Starym jak i w Nowym Testamencie widzimy Boże zainteresowanie człowiekiem. Bóg chce mieć z nami łączność. Jest to dla nas zarówno zaskoczenie jak i największy przywilej.
Jakie przesłanie jest dziś najbardziej potrzebne, czy to, że Bóg jest potężny, wywyższony i godny naszego uwielbienia lub że jest obecny, dostępny i pragnie relacji z nami?
DO PRZEMYŚLENIA
Rdz 3,8-11. Jeśli założymy, że historia przedstawiona w tym fragmencie jest opisem pierwszego spotkania misyjnego, czego możemy się z niej dowiedzieć na temat sposobu, w jaki Bóg nawiązał kontakt z Adamem i Ewą? Co nam to mówi o Bogu? Czy twoim zdaniem misja rozpoczęła się w Ogrodzie lub w czasie Stworzenia? Jaki był pierwotny cel Boga, gdy stworzył ludzkość (Hbr 2:5-9)?
Rdz 11,1-9. Czy zgromadzenie ludzi w jednym miejscu mówiących jednym językiem nie ułatwiłoby misji?
Rdz 12,1-3. W jaki sposób Bóg przedstawił swoją misję Abrahamowi? Na czym polegała rola Boga w misji, którą zlecił Abrahamowi (Rdz 28,15)?
Wj 29,43-45 Jaki był cel świątyni w Starym Testamencie? W jaki sposób doświadczasz obecności Boga w swoim życiu?
Mt 1,18-23. Co narracja na temat narodzin Jezusa mówi nam o Bogu? Mateusz często powtarza ważne informacje. W jaki sposób Mt 18,20 i 28,20 uzupełnia obraz Boga przedstawiony w narracji na temat narodzin Jezusa?
Jn 1,14-18 Jaką informację na temat Bożej misji przekazuje nam inkarnacja Jezusa?
W ciągu trzech lat Bóg objawił nam więcej o sobie i swojej misji, niż przez wszystko, czego dokonał przy pomocy innych metod. Dlaczego Bóg tak długo czekał na inkarnację Jezusa?
Jn 3,16. Jak Boża miłość i misja współdziałają ze sobą?
Mt 28,18-20. Co ten fragment mówi nam na temat naszej roli w misji Boga? Jaki jest ostateczny cel Bożej misji (Ap 21,3)?
Przygotował Jan Pollok
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz