Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana
Felieton do Szkoły Sobotniej na 2 marca 2024
Główna myśl: W narracji biblijnej przymierze jest wielokrotnie renegocjowane i na nowo ilustrowane. Bóg stale inicjuje i podtrzymuje relacje z ludźmi.
Stosunki przymierza to wątek, który przewija się przez całą literaturę biblijną. Jest on definiowany na różne sposoby. Co oznacza stwierdzenie, że ludzie pozostają w stosunku przymierza z Bogiem?
W narracji biblijnej to Bóg oferuje człowiekowi relacje przymierza. To On jest inicjatorem przymierza. Bóg nie tylko zaprasza do wejścia w relacje przymierza, ale także określa warunki na jakich to przymierze funkcjonuje. Autorzy biblijni zarówno w Starym jak i w Nowym Testamencie przedstawili różne typy przymierza, określili granice przymierza a także ich symbole. Począwszy od historii stworzenia, przez historię potopu, przymierze z Noem, Abrahamem, Izraelitami. Bóg zawsze był tym, który oferował relacje przymierza. W narracji biblijnej istnieje wiele przykładów które pokazują wewnętrzną relację pomiędzy trzema stronami: Bogiem, ludźmi oraz ziemią. We wszystkich wspomnianych wyżej przymierzach pojawiają się te strony. Dlaczego? Ponieważ Bóg pragnie, aby świat funkcjonował w taki sposób, który prowadzi do zdrowego życia, do jego pełnego rozkwitu, który On chce widzieć w całym stworzeniu.
Psalmy, którymi zajmowaliśmy się w tym tygodniu pomagają nam spojrzeć wstecz na wspaniałe chwile z przeszłości i zobaczyć potężne dzieła Boga. Pomagają nam one inaczej spojrzeć na ból i zakłopotanie których doświadczamy w teraźniejszości. W ten sposób wnoszą do naszego życia nadzieję i pewność, że Bóg pewnego dnia w przyszłości ponownie naprawi cały świat. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość należą do Boga. Zostaliśmy powołani do życia w historii, która należy zarówno do Niego jak i do nas. Tylko sztuka - muzyka i poezja, mogą wyrazić intensywny ból i intensywną radość, które przeżywamy w tym życiu.
Psalm 89 rozpoczyna się słowami: „Będę opiewał zawsze dzieła łaski Pana!” Właśnie w tym Psalmie autor stara się wyjaśnić znaczenie tego bardzo ważnego słowa w Starym Testamencie – hesed - Boża łaska. Czym jest Boże miłosierdzie? Na czym polega Boża miłość? Poeta bada ideę Bożej wielkiej miłości przez pryzmat obietnicy przekazanej Dawidowi. Najbardziej zwięzłe, historyczne wyjaśnienie tej obietnicy znajduje się w 2Sm 7.
Czego możemy się dowiedzieć na temat przymierza z Psalmu 89?
Według narracji biblijnej Bóg powołuje bardzo młodego nastolatka - Dawida, aby został królem Izraela. Według autorów biblijnych Dawid był modelem króla. Z biegiem czasu stał się on postacią, która nabrała cech mesjanistycznych i wskazywała na nadchodzącego Mesjasza. W Psalmie 89 została w szczególny sposób wyeksponowana królewskość Dawida w bardzo pozytywnych wyrażeniach, które formułują ideał władcy: sprawiedliwość i prawda, dobroć i miłość. Właśnie te cechy określają w tym Psalmie ideał władcy – króla. Te idealne cechy miały wywyższyć i umocnić panowanie Dawida. Niestety Dawid wielokrotnie zawiódł i nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Popełnił błędy w relacjach ze swoją rodziną, przyjaciółmi, narodem, łącznie z Bogiem. Jednak Bóg dotrzymał obietnicy przemierza bez względu na to, co uczynił Dawid. W naszych ludzkich relacjach bardzo łatwo jest przerwać relacje. Wystarczy, że on lub ona czegoś nie zrobiła, wystarczy, że zostanie przekroczona granica i odrzucamy daną osobę. Bóg jednak nigdy tak nie robi.
Mimo, że Psalm 89 rzeczywiście zaczyna się bardzo optymistycznie to jednak w połowie psalmu następuje zmiana nastroju i poeta rozpoczyna lament (v.39 nn) i uznaje, że nie jest w dobrej sytuacji, oraz że wskutek popełnionych błędów, nastąpiło załamanie jego relacji z Bogiem.
Łatwo jest śpiewać o Bożym miłosierdziu, kiedy czujemy, że wszystko jest w porządku. Co można jednak zrobić, gdy czujemy, że nie dotrzymaliśmy warunków przymierza? Warto zauważyć pojawiające się w tym Psalmie napięcie: z jednej strony poeta przedstawia Boga, który dotrzymuje obietnic, z drugiej strony pokazuje przygnębionego człowieka, który złamał warunki przymierza. Szczególnie ważna jest pointa tego psalmu: „Błogosławiony niech będzie Pan na wieki! Amen, Amen.”
Czym różni się przymierze z Dawidem od innych przymierzy opisanych w Starym Testamencie jak na przykład przymierze z Noem, Abrahamem, Mojżeszem oraz Nowe Przymierze?
W Psalmie 22 który należy do grupy tzw. psalmów lamentacyjnych, autor podobnie wyraża zarówno poczucie więzi w relacji z Bogiem przy równoczesnym odczuwaniu opuszczenia przez Boga. Po wyrażeniu „Mój Boże, mój Boże” pojawia się pełen bólu krzyk „dlaczego mnie opuściłeś?” W jaki sposób zestawienie razem poczucia opuszczenia i połączenia wpływa na nasze zrozumienie relacji przymierza? Co można uzyskać w modlitewnej lamentacji skierowanej do Boga, który wydaje się, że nas zawiódł? W jaki sposób Psalm 22 pogłębia nasze zrozumienie cierpienia Jezusa? Czy istnieje ryzyko, że pomniejszamy cierpienie Jezusa lub zapominamy o nim? Jeżeli nie zdajemy sobie sprawy z rozmiaru cierpienia Jezusa, w jaki sposób wpływa to na nasz pogląd na ewangelię? Czy pytanie „Dlaczego?”, które kierujemy do Boga sygnalizuje brak wiary? Czy narzekanie przed Bogiem w modlitwie jest zawsze grzeszne? Poeta łączy swoje skargi do Boga ze wspomnieniem wierności Boga w przeszłości. W jaki sposób kształtuje to jego modlitwę? Jak wyglądałyby nasze modlitwy, gdybyśmy nigdy nie wyrazili Bogu naszych obaw ani nie pamiętali o Bożej wierności? Czy zakończenie Psalmu (22,22–31) może ujawniać o czym mógł myśleć Jezus, gdy cytował słowa tego Psalmu na krzyżu?
Autorzy Nowego Testamentu przedstawiali Jezusa jako przedstawiciela i kontynuatora wszystkich instytucji, które w Starym Testamencie symbolizowały Bożą obecność. Jezus został przedstawiany jako prorok, który kontynuował dziedzictwo Mojżesza i Eliasza; jako król z linii Dawida; jako największy mędrzec, ucieleśnienie mądrości; jako kapłan, który pełni tę rolę stale, gdyż nie podlega śmierci.
Ponadto autorzy Nowego Testamentu łączyli również Jezusa i jego służbę z wieloma innymi wątkami Starego Testamentu. Na przykład w ewangelii Jana 10 Jezus został przedstawiony jako dobry pasterz. Ta metafora, przedstawiająca zaangażowanie Boga w relacje ze Swoim ludem, wielokrotnie pojawia się w Księdze Psalmów.
Jakie nowe elementy dodaje metafora Boga jako pasterza do innych metafor (takich jak Bóg jako król, Bóg jako wojownik itp.)? Jakie konkretne aspekty tej metafory wyartykułował autor ewangelii Jana?
DO PRZEMYŚLENIA
Psalm 23. W jaki sposób metafora pasterza pomaga nam zrozumieć Boga? Co poeta mógł mieć na myśli, gdy powiedział: „Mam, to czego potrzebuję” wiedząc równocześnie, że nadal będzie doświadczał „niebezpieczeństw” i będzie szedł przez „ciemną dolinę” (w. 4)? Jaką rolę odgrywa Biblia w tym, jak Bóg cię prowadzi? Evangelikalny teolog John Piper powiedział, „Bóg powinien być zarówno punktem wyjścia, jak i celem naszej sprawiedliwości.” W jaki sposób nasza sprawiedliwość zależy od Boga? W jaki sposób nasza sprawiedliwość przynosi chwałę Bogu? W jaki sposób Bóg zaprojektował lokalny kościół, aby był jednym z głównych narzędzi, za pomocą których nas prowadzi? Jakie obietnice zawarte w tym Psalmie zachęcają cię do naśladowania i zaufania Bogu? Jak życie, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa potwierdzają, że Bóg spełni obietnice, które przekazał w Psalmie 23?
Psalm 2. W jakim sensie twój grzech jest buntem przeciwko Bogu, Królowi niebios? W jaki sposób minimalizujesz swój grzech, zamiast postrzegać go jako odrzucenie autorytetu Boga? Jeśli niegodziwi opisują władzę Bożą jako „pęta” i „więzy”, w jaki sposób mogliby ludzie prawi opisać władzę Boga? W jaki sposób można wytłumaczyć, że władza Boga jest dobra? Dlaczego chrześcijanin powinien pamiętać, że Jezus jest jego jedynym Królem? W jakim sensie życie Jezusa było przeciwieństwem namaszczonego Mesjasza-Króla? Dlaczego Jezus wybrał taką opcję? W jaki sposób Psalm 2 motywuje nas do głoszenia ewangelii wśród narodów i przekonuje nas, że misja Boża zostanie zakończona?
Psalm 2 i 110. Czego te psalmy uczą nas o Chrystusie jako Królu? Jakim królem jest Chrystus obecnie i jakim będzie w przyszłości? Psalmy które został napisane ówczesnym językiem wykorzystując idiomatyczne pojęcia tamtych czasów, wyrażają przekonanie, że Bóg ustanowi swoje panowanie na ziemi tak samo jak w niebie za pośrednictwem przychodzącego Króla. W jaki sposób chrześcijanin, który żyje w kulturze zachodniej demokracji może modlić się tymi psalmami?
Psalm 110,4-7 Boska przysięga wprowadza nowy element do koncepcji przymierza Dawida, stwierdzając, że Mesjasz-król jest także kapłanem? Dlaczego należy w taki sposób uzupełnić wizerunek króla (Hbr 7,20-28)?
Psalm 89. W jaki sposób zrozumieć napięcie jakie przeżywa chrześcijanin, który śpiewa o Bożych dziełach łaski opisanych w Psalmie, a brutalną rzeczywistością świata, w którym żyje? W jaki sposób można strzec serca, aby nie pozwolić, żeby okoliczności, w których żyjemy wpłynęły na nasze zrozumienie prawdy o Bogu? Jaką rolę odgrywa Słowo Boże w zakotwiczeniu naszych serc w prawdzie o Bożym charakterze?
Jak możemy zaufać Bogu, skoro ma On moc interweniowania w różnych sytuacjach, a tego nie robi? Dlaczego w takich okolicznościach zaufanie Jego wierności i miłości jest tak ważne? Co oznacza prowadzenie walki o wiarę? W jaki sposób możemy to robić codziennie?
Jaką wartość przedstawia Psalm 89 dla naszego zrozumienia historii zbawienia? Jedynym sposobem, w jaki poeta odważa się komentować terror teraźniejszości, są wiarygodne obietnice z przeszłości. Warto pamiętać, że kluczowym słowem w nabożeństwie Starego Testamentu było słowo „pamiętaj”.
Jakie metafory przedstawiające Boga dominują w księdze Psalmów? Listę można zrobić łatwo i szybko: tarcza; wysoka wieża; twierdza; wysokie miejsce; schronienie; skała; róg zbawienia itp. Jednak, kiedy autorzy Nowego Testamentu zastanawiają się nad osobą i dziełem Chrystusa, posługują się innymi obrazami – głos pokory. Jak Jezus odnosił się do swojej służby i do Boga, którego przyszedł reprezentować (Łk 15)? Jakie znaczenie ma to, że Jezus wykorzystywał głos pokory, a nie głos mocy?
Dlaczego w świetle powyższego obraz dobrego pasterza jest tak ważny dla naszego zrozumienia, kim jest Bóg i w jaki sposób realizuje On swoje cele?
Przygotował Jan Pollok
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz