IZRAEL W PROROCTWACH BIBLII

Biblijne zasady interpretacji proroctw o Izraelu

W ostatnich latach wielu chrzescijan z uwaga sledzi wydarzenia w Palestynie, pytajac czy sytuacja panstwa izraelskiego znajduje odbicie w proroctwach biblijnych. Apokalipsa wspomina, ze Izrael zatryumfuje w czasach konca, a Nowa Jerozolima bedzie stolica ludu Bozego (Ap.21). Czy chodzi o panstwo i miasto w Palestynie?

 

Biblia zawiera kilka zasad interpretacji starotestamentowych proroctw, ktore pozwalaja znalezc odpowiedz na powyzsze pytania.

 

Dwa aspekty przymierza
Przymierze z Bogiem mialo dwie strony: blogoslawienstwa w rezultacie posluszenstwa oraz przeklenstwa w efekcie odstepstwa (Pwt.27-28; 1Krl.9:4-7):

 

"Bog twoj, wprowadzi cie do ziemi pieknej, ziemi obfitujacej w potoki, zrodla i strumienie, ktore tryskaja w dolinie oraz na gorze... Lecz jesli zapomnisz o Panu, Bogu twoim, i pojdziesz za bogami obcymi, aby im sluzyc i oddawac im poklon, oznajmiam ci dzisiaj, ze zginiesz na pewno. Jak te narody, ktore Pan wygubil sprzed twego oblicza, a tak i wy zginiecie za to, zescie nie sluchali glosu Pana, Boga waszego." (Pwt.8:7.19-20)

 

Prorocy powolywali sie na ten ostatni aspekt przymierza, gdy Izrael odstepowal od Boga, przestrzegajac przed przeklenstwami (Ez.23; Jer.11; Am.2:4-11). Falszywi prorocy dowodzili zas, ze Bog musi blogoslawic Izraelowi bez wzgledu na okolicznosci, poniewaz to przyrzekl. Falszywi prorocy pomijali fakt, ze obietnica ta byla warunkowa - zalezala od posluszenstwa Izraela.

 

Wszystkie przymierza, jakie Bog zawarl ze swym ludem opieraly sie na Jego lasce. Zauwazmy, ze najpierw wyratowal Noego z wod potopu, a dopiero pozniej zawarl z nim przymierze oparte na obietnicy (Rdz.8:21-22), blogoslawienstwach i przykazaniach (Rdz.9:1-7). Najpierw dal Abrahamowi zwyciestwo i wyratowal go z rak opresorow (Rdz.14), a pozniej zawarl z nim przymierze (Rdz.15-16). Bog najpierw wyprowadzil Izraelitow z niewoli (Wj.20:2), a potem wskazal na posluszenstwo wobec przykazan, jako odpowiedz wdziecznego serca.

 

Bog pragnal, aby Izraelici mieli z Nim taka sama spolecznosc oparta na milosci (Neh.9:20), jaka moga cieszyc sie chrzescijanie, dzieki posrednictwu Ducha Swietego (Rz.5:5). Bog powiedzial: "Bedziesz tedy milowal Pana, Boga swego, z calego serca swego i z calej duszy swojej, i z calej sily swojej" (Pwt.6:5-6), a takze: "Bedziesz milowal blizniego swego, jak siebie samego" (Kpl.19:18). Na nich oparte sa wszystkie przykazania Boze (Mt.22:36-40). Za sprawa milosci, ktora przynosi Duch Swiety mogli Izraelici, podobnie jak my dzisiaj poddac sie Bogu i przestrzegajac przepisow Bozych zyc przez nie (Kpl.18:5).

 

Bog oferuje nam te sama droge zbawienia (Ef.2:8), ktora objaw il Izraelowi, Noemu i Abrahamowi - z laski przez wiare w Baranka Bozego - gdyz innej nigdy nie bylo. Nasze dobre uczynki nie moga przyniesc zbawienia (Iz.55:1-3), ale sa niezbedna czescia tej wiary (Ef.2:10), ktora odpowie na dar zbawienia miloscia. Brak dobrych owocow dowodzi martwej wiary (Jk.2:26).

 

Przymierze, jakie Bog zaoferowal Izraelitom stalo sie "stare", gdy ludzie zaczeli je opierac na swych uczynkach zamiast na wlasciwym stosunku serc do Boga. Widac to w slowach Jeremiasza, ktory jako pierwszy wspomina potrzebe "nowego przymierza":

 

"Oto ida dni - mowi Pan - ze zawre z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze. Nie takie przymierze, jakie zawarlem z ich ojcami w dniu, gdy ich ujalem za reke, aby ich wyprowadzic z ziemi egipskiej, ktore to przymierze oni zerwali, chociaz Ja bylem i Panem - mowi Pan - lecz takie przymierze zawre z domem izraelskim po tych dniach, mowi Pan: Zloze moj zakon w ich wnetrzy i wypisze go na ich sercu. Ja bede ich Bogiem, a oni beda moim ludem. I juz nie beda siebie nawzajem pouczac." (Jer.31:31-33)

 

Jego slowa potwierdzaja, ze roznica miedzy "starym" i "nowym" przymierzem nie jest roznica miedzy "prawem" i "laska", lecz miedzy odrzuceniem milosci Bozej, czego rezultatem jest nieposluszenstwo, a przyjeciem jej, czego rezultatem jest posluszenstwo wobec przykazan (J.14:15; 1J.5:2).

 

Miejsce Izraela w Nowym Testamencie
Do niewoli babilonskiej i zniszczenia Jerozolimy wraz ze swiatynia doszlo na skutek nieposluszenstwa Izraela. Bog zapowiedzial przez swych prorokow zakonczenie niewoli, powrot Izraelitow do Palestyny oraz odbudowe miasta i swiatyni. Niektorzy odnosza te proroctwa do naszych czasow i powstania panstwa izraelskiego w 1948 roku, choc klarownie wypelnily sie one wieleset lat przed nasza era.

 

Po niewoli babilonskiej Izrael otrzymal 70 proroczych tygodni (490 lat), aby przygotowac swiat na przyjscie i przyjecie Mesjasza (Dn.9:24-26). Okres ten rozpoczal dekret o odbudowie swiatyni jerozolimskiej w 457 roku n.e. (Ezd.7:11), ktory dobiegl konca w 34 roku n.e., a wiec roku, w ktorym Zydzi odrzuciwszy Chrystusa jako narod, rozpoczeli zakrojone na duza skale przesladowania chrzescijan.

 

Niektorzy probuja rozdzielic proroctwo o 70 tygodniach, stawiajac dwa tysiace lat pomiedzy 69 tygodniami (483 lata), a ostatnim tygodniem (7 lat), przenoszac go arbitralnie na czasy konca i wiazac z odbudowa swiatyni jerozolimskiej. Pomijaja, ze:

 

burzy to jednolitosc proroctwa o 70 tygodniach (490 lat),
ignoruje fakt, ze stanowi ono czesc proroctwa o 2300 wieczorach i porankach,
zaprzecza slowom Jezusa, ktory powiedzial: "Nadchodzi godzina, kiedy ani na tej gorze, ani w Jerozolimie nie bedziecie oddawali czci Bogu (J.4:21).
Chrzescijanie, ktorzy zyja w zgodzie z Ewangelia staja sie dziecmi Abrahama - prawdziwym Izraelem. Apostol Pawel napisal: "Nie ma juz Zyda ani poganina... wszyscy bowiem jestescie kims jednym w Chrystusie Jezusie. Jezeli zas nalezycie do Chrystusa, to jestescie tez potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnica - dziedzicami" (Gal.3:28-29). Czy oznacza to, ze Bog odrzucil swoj lud? Bynajmniej. Apostol Piotr przeniosl wszystkie tytuly starotestamentowego ludu Bozego na kosciol chrzescijanski (1P.2:9). To kosciol jest "narodem wybranym" (Iz.43:20), "krolewskim kaplanstwem" oraz "narodem swietym", a wiec Izraelem Bozym (Wj.19:6).

 

Termin "Izrael" odnosil sie w Pismie Swietym do osob zyjacych w duchu Ewangelii, dlatego nie wszyscy Zydzi przynalezeli do Izraela, lecz tylko ci, ktorzy pokladali nadzieje w Baranku Bozym. Apostol Pawel napisal: "Bo Zydem nie jest ten, ktory nim jest na zewnat rz... Nie wszyscy bowiem, ktorzy pochodza od Izraela, sa Izraelem" (Rz.2:28; 9:6).

 

Kosciol Bozy stal sie dziedzicem tych samych obietnic i tej samej misji, co starotestamentowy Izrael. Bog mial zawsze jeden plan zbawienia (Rdz.3:15), jedna wiare (Ef.4:5), jedna Ewangelie (Ap.14:6), jedno przymierze laski (Hbr.13:20) i jeden Kosciol (Ap.12). Ciaglosc Kosciola Bozego podkresla fakt, ze zarowno w okresie Starego, jak Nowego Testamentu reprezentuje ta sama apokaliptyczna Niewiasta (Ap.12:1-6).

 

"Czy Bog odrzucil lud swoj", pyta apostol Pawel i zaraz sam odpowiada: "Nie odrzucil Bog swego ludu, ktory wybral przed wiekami" (Rz.11:1-2). Wszyscy, ktorzy okazuja posluszenstwo Chrystusowi stanowia Resztke Boza: "Tak przeto i w obecnym czasie ostala sie tylko Reszta wybrana przez laske" (Rz.11:5). Resztke tworzyli zawsze ludzie nawroceni, a nie etniczni Zydzi (Rz.9:6): " Izrael nie osiagnal tego, czego skwapliwie szukal; osiagneli jednak wybrani. Inni zas pograzyli sie w zatwardzialosci" (Rz.11:7).

 

Plany Boze sa niezmienne, ale nie Jego narzedzia, gdyz "u Boga nie ma wzgledu na osobe" (Rz.2:11). Zydzi odrzucajac Mesjasza przestali byc instrumentem Bozym, jako narod. Indywidualnie moga jednak znalezc zbawienie i byc wszczepieni w drzewko oliwne reprezentujace Izrael Bozy: "A i oni, jezeli nie beda trwac w niewierze, zostana wszczepieni" (Rz.11:23). Slowo "jezeli" podkresla, ze wejscie Zydow do krolestwa Bozego opiera sie na tym samym warunku, co wejscie pogan - na wierze w Chrystusa. W rezultacie: "Caly Izrael bedzie zbawiony" (Rz.11:26).

 

Proroctwa warunkowe
Bog nie wymusza woli na ludziach ani narodach, dlatego wspolpracai  posluszenstwo Izraela warunkowaly wypelnienie sie obietnic Bozych. Proroctwa Boze, ktore wiaza sie z ludzkim wyborem maja warunkowy charakter.

 

Proroctwa biblijne mozna podzielic bezwarunkowe, ktore sa wyrokiem Bozym oraz warunkowe, ktore uzaleznione sa od wyboru czlowieka. Do pierwszych naleza m.in. proroctwa o sadzie czy zmartwychwstaniu, ktore wypelnia sie bez wzgledu na czlowieka. Wiele proroctw danych Izraelowi nie wypelnilo sie, gdyz byly uwarunkowane posluszenstwem wobec Boga.

 

Warunkowosc widac dobrze w historii Jonasza. Bog poslal go do Niniwy, stolicy Asyrii z prorocza zapowiedzia, iz miasto zostanie wkrotce zgladzone. Jednak, gdy mieszkancy Niniwy pokutowalii  "odwrocili sie od swojego zlego postepowania" Bog "ulitowal sie nad niedola, ktora postanowil na nich sprowadzic, i nie zeslal jej" (Jon.3:10).Kolejnym przykladem warunkowego proroctwa odnoszacego sie do Izraela sa slowa Izajasza wypowiedziane na osiem wiekow przed Chrystusem:

 

"Albowiem oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nowa ziemie; nie bedzie sie wspominac dawniejszych dziejow ani na mysl one nie przyjda. Przeciwnie, bedzie radosc i wesele na zawszez  tego, co Ja stworze; bo oto Ja uczynie z Jerozolimy wesele i z jej ludu - radosc. Rozwesele sie z Jerozolimy i rozraduje sie z jej ludu. Juz sie nie uslyszy w niej odglosow placzu ni krzyku narzekania. Nie bedzie w niej niemowlecia, majacego zyc tylko kilka dni, ani starca, ktory by nie dopelnil swych lat; bo najmlodszy umrze jako stuletni, a nie osiagnac stu lat bedzie znakiem klatwy." (Iz.65:17-20)

 

Izajasz opisuje stan w jakim znalazlaby sie ziemia, gdyby Izrael spelnil misje, do ktorej zostal powolany. Tak sie nie stalo, dlatego niektore elementy tego proroctwa nie wypelnia sie juz nigdy, a inne znajda wypelnienie dopiero na nowej ziemi po mileni um, jak wskazuje Apokalipsa:

 

"I ujrzalem niebo nowe i ziemie nowa, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminely i morza juz nie ma. I Miasto Swiete - Jeruzalem Nowe ujrzalem zstepujace z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego meza. I uslyszalem donosny glos mowiacy od tronu: Oto przybytek Boga z ludzmi: i zamieszka wrazz nimi i beda oni Jego ludem, a On bedzie Bogiem z nimi. I otrze z ich oczu wszelka lze, a smierci juz odtad nie bedzie. Ani zaloby, ni krzyku, ni trudu juz nie bedzie, bo pierwsze rzeczy przeminely." (Ap.21:1-4)

 

Nowy Testament interpretuje Stary Testament
Nowy Testament musi byc dla nas ostateczna wykladnia proroctw starotestamentowych. Zarowno powyzszy, jak ponizszy cytat ilustruja te zasade. Ezechiel zapowiedzial zwyciestwo Izraela nad wrogimi narodami, po czym opisal wizje swiatyni, ktorej wymiary i szczegoly konstrukcyjne zajely kilka rozdzialow (Ez.40-48). Jej zapowiedz znajdziemy miedzy innymi w proroctwach Amosa (Am.9:11). Zauwazmy jednak, ze apostol Jakub cytujac proroctwo Amosa ukazuje jego wypelnienie w kosciele chrzescijanskim, a nie w trzeciej swiatyni izraelskiej!

 

"A gdy i oni umilkli, zabral glos Jakub i rzekl:

 

- Posluchajcie mnie, bracia! Szymon opowiedzial, jak Bog raczyl wybrac sobie lud sposrod pogan. Zgadzaja sie z tym slowa Prorokow, bo napisano:

 

"Potem powroce i odbuduje przybytek Dawida, ktory znajduje sie w upadku. Odbuduje jego ruiny i wzniose go, aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody, nad ktorymi wzywane jest imie moje - mowi Pan, ktory to sprawia." (Dz.15:14-17)

 

Kosciol Bozy jest swiatynia (1Kor.3:16). Piotr napisal do chrzescijan: "Wy rowniez, niby zywe kamienie, jestescie budowani jako duchowa swiatynia" (1P.2:5). Nowy Testament uzywa starotestamentowych terminow (np. Izrael, swiatynia, narod wybrany, Jerozolima, Syjon, plemiona izraelskie), ale nie odnosi ich do geograficznych rzeczywistosci, lecz do kosciola Bozego, o czym wiecej pisze w ksiazce Apokalispa: Czasy konca w proroctwach Biblii.

 

Spekulacje
Istnieje poglad, iz wspomniane wyzej warunkowe proroctwa o Izraelu wypelnia sie, gdy powstale w 1948 roku panstwo izraelskie zbuduje trzecia swiatynie. (1) Propagujacy te teze Hal Lindsey przepowiada w swym bestsellerze The Late Great Planet Earth: "Nastapi odrestaurowanie zydowskiej sluzby swiatynnej zgodnie z prawami Mojzesza wraz z ofiarami" (2)

 

Wspomniana interpretacja ignoruje istnienie kosciola chrzescijanskiego, ktory kontynuuje misje zlecona potomkom Abrahama (Mt.28:19-20; 2Kor.5:18-20) i zgodnie z zapowiedzia Jezusa ma ja doprowadzic ja do konca (Mt.24:14). Godzi tez w krzyz Golgoty, na ktorym Chrystus przywiodl sluzbe swiatynna i prawo ceremonialne do konca (Kol.2:14-16). Wznowienie sluzby ofiarniczej poddaloby w watpliwosc skutecznosc ofiary Jezusa (Hbr.10:11-14). Dlatego Pismo Swiete zamiast na ziemska swiatynie kieruje nasza uwage na niebianska, w ktorej Jezus bedzie sie wstawial za nami dopoki czas laski nie dobiegnie konca (Hbr.8:1-2; 9:24).

 

Wysilki, aby zbudowac w Jerozolimie swiatynie z systemem ofiarniczym zmierzaja do ustanowienia kultu. Totez, nawet gdy stanie tam kolejna swiatynia, nie bedzie to wcale wypelnieniem biblijnych proroctw. Pismo Swiete nie sugeruje niczego, co odwracaloby uwage ludzi od swiatyni w niebie, w ktorej Jezus posredniczy jako nasz Arcykaplan, a ktorej cieniem byla swiatynia w Jerozolimie do czasu wstapienia Jezusa do nieba.

 

Interpretacja proroctw biblijnych nie majaca w centrum Chrystusa prowadzi do bledu, jaki popelnili przywodcy religijni w czasach Jezusa. Trzymali sie proroctw wywyzszajacych panstwo izraelskie, ignorujac warunki przymierza. Skoncentrowali sie na politycznym aspekcie nadejscia Mesjasza i Jego krolestwa. Ta literalna, ale bledna interpretacja Starego Testamentu byla glowna przyczyna odrzucenia Chrystusa jako Mesjasza. Podobny akcent sprawi, ze wielu chrzescijan w czasach konca przyjmie falszywego mesjasza. Martin Weber tak o tym pisze:

 

"Jezus przestrzegl swoich nasladowcow, aby uciekli z przeznaczonej na zaglade Jerozolimy. Uczynimy dobrze, jesli wezmiemy sobie te rade do serca, trzymajac sie z dala od falszywych proroctw o Jerozolimie. Zludna wiara w to miasto sprowadzila smierc na wielu wierzacych w 586 roku p.n.e. oraz w 70 roku n.e. Czy historia powtorzy sie raz jeszcze?" (3)

 

AUTOR  DR. ALFRED PALA   betezda@betezda,pl